شهادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام
نمی‌شد خالی از عَمّارها دور و برت، ای‌کاش یلی همتای اشتر داشتی در لشکرت، ای‌کاش سکوت محض اگر شد پاسخ هل من معین تو ملامت‌ها نمی‌شد پاسخ چشم ترت، ای‌کاش تو را باور نخواهد کرد این شهر فریب‌آلود مدینه بی‌پناهت خواست اما همسرت، ای‌کاش برادر کوه بود و شانه‌اش از اشک تو لرزید خدا تسکین شود بر قلب خون خواهرت، ای‌کاش چگونه جسم تو تشییع شد سربسته می‌گویم شبیه فاطمه شب دفن می‌شد پیکرت، ای‌کاش |